Nowelizacja Prawa ochrony środowiska, dokonana ustawą z 18 maja 2005 r. (DzU nr 113, poz. 954), wprowadziła szereg zmian do przepisów związanych z procedurami oceny oddziaływania na środowisko, zwłaszcza w odniesieniu do tzw. procedur indywidualnych, ale również ocen strategicznych i transgranicznych.

Praktyka pokazuje, że niektóre z przepisów budzą wątpliwości. Dotyczy to m.in. kwestii ustalania właściwości organu, którą określono, stosując zasadę właściwości generalnej i wskazując sytuacje o charakterze wyjątków. Co do zasady bowiem kompetencje do wydawania takich decyzji przysługują organom wykonawczym gmin, z wyjątkiem wskazanych spraw.
Przyjęte założenia dotyczące ustalania właściwości organu nie budzą większych wątpliwości – poza jedną sytuacją, w której z wnioskiem o wydanie decyzji środowiskowej występuje, jako podmiot do tego zobowiązany, gmina, bowiem to ona realizuje przedsięwzięcie mogące znacząco wpłynąć na środowisko bądź na obszar Natura 2000, zaś sprawa powinna być rozstrzygnięta przez wójta. Pojawia się wówczas pytanie, czy w takiej sytuacji decyzja powinna być wydana przez wójta tejże gminy. Sprawa jest kontrowersyjna, a w doktrynie nie była jeszcze rozważana w sposób bezpośredni, pojawiała się jednak w kontekście wydawania decyzji w sprawach dotyczących interesu prawnego gminy.

Doktryna i orzecznictwo
W doktrynie i orzecznictwie brak jest w tej kwestii ujednoliconego stanowiska, przykładowo dla W. Chróścielew...