Drzewo wilgotnych siedlisk
W Polsce występują trzy gatunki olchy, olszy (Alnus): olcha czarna (Alnus glutinosa Gaertn.), olcha szara (Alnus incana Moench) i olcha zielona (Alnus viridis DC), nazywana kosą olchą. Pierwsza z nich występuje pospolicie na terenach podmokłych, bagiennych, porastając brzegi jezior i rzek. Wraz z topolami, wierzbami, jesionami i wiązami tworzy zespoły olszyn oraz łęgów. Kolejna, olsza szara, rośnie w górach, w reglu dolnym, zajmując siedliska przy potokach i rzekach górskich. Nasiona jej są przenoszone drogą wodną z gór aż na niziny i dlatego często spotyka się ją nawet na Pomorzu. Jest bardzo tolerancyjna, jeśli chodzi o warunki glebowe, dzięki czemu stosuje się ją przy rekultywacji hałd, wysypisk i nieużytków poprzemysłowych. Natomiast olsza zielona to krzew osiągający do 2 m wysokości, występujący na terenach górzystych, a także porastający górne granice lasów i połonin.
Według ludowych podań