Działania prewencyjne
Za jeden z najważniejszych celów opracowywania map akustycznych w ujęciu dyrektywy 2002/49/WE można uznać wyodrębnienie terenów zagrożonych hałasem w celu podjęcia działań prewencyjnych. Do 2007 r. było to też expressis verbis sformułowane w przepisach polskich.
Artykuł 118 ust. 6 ustawy Prawo ochrony środowiska (P.o.ś.) miał brzmienie następujące: „Przez teren zagrożony hałasem rozumie się teren, dla którego przekroczone są poziomy hałasu w stopniu wymagającym podjęcia przedsięwzięć ochronnych w pierwszej kolejności”. Jednak P.o.ś. nie określała bliżej, na czym miały polegać owe „przedsięwzięcia ochronne”. Z art. 119 wynikało, że w gruncie rzeczy mogło to dotyczyć jedynie wyznaczenia priorytetowych zadań w ramach programu ochrony środowiska przed hałasem. Wniosek ten był tym bardziej uzasadniony, iż „poziomy hałasu w stopniu wymagającym podjęcia przedsięwzięć ochronnych w pierwszej kolejności” były ustalone jedynie dla terenów, na których nastąpiło jednocześnie przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu. Jest to równocześnie przesłanką powstania obowiązku opracowania programu naprawczego z art. 119.
Nieprawdziwe uzasadnienie
Teren zagrożony hałasem – a dokładniej „poziomy hałasu w stopniu wymagającym podjęcia przedsięwzięć ochronnych w pierwszej kolejności” &ndas...
