Kolejne polskie miasta i gminy opracowują plany gospodarki niskoemisyjnej lub plany działań na rzecz zrównoważonej energii, starając się uporządkować swoją gospodarkę energetyczną, zdywersyfikować wykorzystywane źródła energii oraz rozwiązać problem coraz bardziej uciążliwej niskiej emisji. Wraz z rosnącą liczbą planów rodzi się pytanie, czy wszystkie przewidziane w nich działania zostaną z powodzeniem zrealizowane i jakie efekty długookresowe efekty przyniosą? Aby uzyskać odpowiedź, konieczne jest zapewnienie kompleksowego monitoringu wdrażania planów, z uwzględnieniem obiektywnych i mierzalnych wskaźników.

Założenia dotyczące monitoringu powinny zostać zawarte już w samym planie. Należy wyznaczyć osoby odpowiedzialne za jego prowadzenie, zaangażowane wydziały i jednostki, określić niezbędne procedury, częstotliwość i sposób raportowania oraz wprowadzania ewentualnych działań naprawczych. Bardzo istotną kwestią wymagającą uwagi, jest również przyjęcie właściwych wskaźników monitoringowych ? zarówno dotyczących efektów poszczególnych zaplanowanych działań (np. powierzchnia zainstalowanych kolektorów słonecznych czy liczba budynków, w których umieszczono inteligentne liczniki), jak i samego procesu ich wdrażania (np. wskaźnik wydajności harmonogramu czy wskaźnik wydajności kosztowej). Wskaźniki powinny spełniać wymogi reguły SMART, tj. być sprecyzowane, mierzalne, dostępne (w przystępnej cenie), powinny bezpośrednio odnosić się do mierzonego celu oraz mieć okre...