Waldemar Mioduszewski, Janusz Ostrowski

Zasoby wodne pochodzące z opadów atmosferycznych gromadzone są w krajobrazie w wyniku procesów odpływu i retencjonowania wody w warstwie glebowo-gruntowej (strefa areacji), warstwach wodonośnych (strefa saturacji) i na powierzchni terenu (wody powierzchniowe). Zasoby wodne i ich dyspozycyjność w dużej mierze warunkują kształtowanie funkcji i struktury użytkowania gruntów które tworzą:
· tereny zurbanizowane stanowiące najsilniej zantropogenizowany element krajobrazu;
· rolniczą przestrzeń produkcyjną, w skład której wchodzą użytki zielone o siedliskach najbardziej zbliżonych do naturalnych;
· tereny leśne o różnym stopniu naturalizacji;
· użytki ekologiczne stanowiące fragmenty krajobrazu o najmniej przekształconych warunkach wodnych;
· zbiorniki wód otwartych stanowiące naturalne lub antropogeniczne elementy struktury krajobrazu.

Kształtowanie warunków wodnych w krajobrazie, a w szczególności na obszarach użytkowanych rolniczo, stanowi wypadkową trzech postępowań gospodarczo-technicznych: ochrony obszarów zantropogenizowanych przed destrukcyjnymi zalewami wód powierzchniowych (powodziami), usuwania nadmiaru wody z gleb użytkowanych rolniczo, gromadzenia zapasów wód powierzchniowych w celu przeciwdziałania nadmiernemu przesychaniu terenu i ograniczenia odpływu ze zlewni rzecznych.
System zabiegów korygujących warunki wilgotnościowe w celu ic...