Podstawą oceny ekonomicznej efektywności inwestycji jest rachunek ekonomiczny, uwzględniający wpływ poniesionych jednorazowych nakładów inwestycyjnych oraz kosztów przyszłej eksploatacji w relacji do efektów osiągniętych poprzez realizację inwestycji. Ma on z reguły charakter ex ante, to znaczy służy do oceny ekonomicznej efektywności projektowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego i zazwyczaj wyboru optymalnego wariantu jego realizacji.
Może on mieć także charakter ex post i wówczas wykorzystywany jest do oceny inwestycji już zrealizowanej. W sytuacji ex post rachunek ekonomiczny powinien uwzględniać te same aspekty efektywności inwestycji, z tym że zostaje on ograniczony tylko do wariantu już zrealizowanego. Na opisanych zasadach została oparta analiza kosztów i efektów (Costs-Benefits Analysis – CBA). Stosuje się ją do oceny efektywności bezwzględnej przedsięwzięć inwestycyjnych, czyli oceny opłacalności realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego. Wykorzystywane w ramach analizy kosztów i efektów metody oceny ekonomicznej efektywności inwestycji można podzielić na: proste (ograniczające horyzont czasu przeprowadzanego rachunku do jednego wybranego roku) oraz rozwinięte (obejmujące cały okres budowy i założony czas eksploatacji danego przedsięwzięcia inwestycyjnego).
Metody proste oceny ekonomicznej efektywności inwestycji są oparte na...