Ergonomika ruchu niepełnosprawnych na chodniku
Pojęcie „niepełnosprawni ruchowo” obejmuje wiele kategorii osób poruszających się z widomymi i różnorodnymi oznakami ułomnego pokonywania przestrzeni i jej infrastrukturalnego wyposażenia. Ocena skali tej populacji jest trudna, bo sama notacja niepełnosprawności jest ułomna.
Spośród wielu syndromów niepełnosprawności na czele są dwa: medyczny i społeczny. Pierwszy jest konsekwencją choroby lub uszkodzenia i dolegliwy przede wszystkim dla poszkodowanej osoby i jej rodziny, a więc dla względnie wąskiego kręgu ludzi, dlatego jest mniej racjonalny ze względu na jednostkową projekcję zdarzenia. Jest on coraz szerzej i zasadnie zdominowany przez syndrom społeczny, ogarniający szerokie spektrum kontaktów i funkcjonowania osób niepełnosprawnych w środowisku pozadomowym, doświadczających ich ograniczenia wskutek uprzedzeń, utrudnionego dostępu do obiektów budowlanych, braku lub niedostatku ułatwień dla ruchu w przestrzeni ulicznej czy w postaci marginalizacji w życiu społecznym, a więc etiologicznie tkwiącego nie w poszkodowanej sprawnościowo jednostce, lecz w licznych barierach napotykanych w przestrzeni społecznej.
Populacja niepełnosprawnych
W Polsce populację niepełnosprawnych określa się liczbą orzeczeń prawnych o niepełnosprawności, dopełnianą statystycznym szacunkiem liczby osób bez tych orzeczeń, zwanych niepełnosprawnymi tylko ...
