Każda substancja może być szkodliwa ? wszystko zależy od jej dawki. Nie inaczej jest w przypadku fluoru, którego nasz organizm potrzebuje, by prawidłowo funkcjonować, ale który w dużych ilościach może być zagrożeniem dla naszego zdrowia.

Fluor (fluorum od fluorytu CaF2) należy w układzie okresowym do 17. grupy pierwiastków nazywanych powszechnie fluorowcami, halogenami bądź też chlorowcami.

Względna masa atomowa fluoru wynosi 18,998403. To żółtozielony gaz o przenikliwej woni, trujący. Temperatura topnienia fluoru wynosi -219,62°C, temperatura wrzenia -188,14°C, a gęstość 1,696 g/dm3 w temperaturze 15°C (w temperaturze -190°C jest jasnożółtą cieczą o gęstości 1,51 g/cm3). W warunkach normalnych fluor tworzy cząsteczki dwuatomowe, występuje na -I stopniu utlenienia. To pierwiastek najbardziej elektroujemny i najbardziej aktywny chemicznie. Reaguje prawie ze wszystkimi pierwiastkami, związkami organicznymi i nieorganicznymi. Z wodorem tworzy fluorowodór z wydzieleniem dużej ilości ciepła. W przyrodzie występuje w postaci minerałów, głównie fluorytu, kriolitu i fluoroapatytu, oraz w organizmach roślinnych i zwierzęcych (jest mikroelementem). W postaci fluorków lub fluorowodoru jest stosowany w przemyśle szklarskim, metalurgii, przemyśle optoelektronicznym (np. lasery zawierające fluorek ksenonu XeF), katalizie (jako domieszka niektórych katalizatorów tlenkowych), a także w produkcji chemo- i termoodpornych polimerów (np. polit...