W związku z rozporządzeniem w sprawie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, obecnie całą naszą energię pochłania frakcja biodegradowalna/organiczna. Jednakże przepis, który ma zacząć obowiązywać od 2016 r., tzw. 6 MJ/kg s.m. już teraz zaczyna nas niepokoić.

Badania dotyczące kaloryczności wytwarzanych odpadów, przeprowadzane przez niektóre zakłady komunalne, potwierdzają fakt, że cała frakcja nadsitowa nie będzie mogła być składowana, podobnie jak inne balasty powstające w pozostałych segmentach zakładów, takich jak przetwarzanie odpadów wielkogabarytowych.

Nasuwa się również pytanie, co będzie ze stabilizatem, który ma być unieszkodliwiany metodą D-5? Okazuje się bowiem, że w wielu przypadkach jego wartość opałowa przekracza również 6 MJ/kg s.m.

Zarządzenie a rzeczywistość

Pojawia się istotna wątpliwość: jak zarządzenie określające w Polsce dopuszczalną granicę składowania odpadów, ustaloną na 6 MJ/kg s.m., ma się do rzeczywistości?

Zależy nam na minimalizacji ilości składowanych odpadów, co jednak wymaga gotowości całego systemu. Jeśli wszystkie zakłady będą chciały wywiązać się z umów 1 stycznia 2016 r., zaleje nas frakcja energetyczna. Jeśli do tego momentu branża energetyczna nie zajmie się paliwem alternatywnym, będziemy mieć ogromny problem ? cementownie (obecnie jedyni odbiorcy tej frakcji) nie zdołają wchłonąć całego strumienia. Mówi się o ?przydomowych? kotłowniach, spalarniach, ale boom na te rozwiązania nie nastąpił.

Najistotniejsze problemy, z jakimi borykają się zakłady w związku z zagospodarowaniem pozyskiwanej frakcji energetycznej z odpadów, to:

Spalarnie odpadów:

  • w większości regionów nie występują,
  • brak ustaleń dla systemu, np. kto będzie zarządzającym,
  • brak gwarancji cenowych/kontraktowych,
  • konieczność ponoszenia opłat za oddawanie wsadu (frakcji energetycznej) do instalacji,
  • brak możliwości zawiązania umów długoterminowych ? przetargi.

Cementownie:

  • wysokie wymagania jakościowe,
  • lokalizacja cementowni nie sprzyjająca Zakładom zlokalizowanym na północy kraju,
  • niejednorodność odpadów komunalnych choćby pod względem wilgotności
  • koszty transportu.

Eksploatacja:

  • magazynowanie,
  • transport,
  • transgraniczne przemieszczanie odpadów (19 12 12 oraz 19 12 10 to lista bursztynowa ? znacznie bardziej rygorystyczne przepisy).

Zakłady przed wyborem technologii muszą podjąć kluczową decyzję, czy odzyskiwać wszystkie surowce, czy też produkować wysokiej kaloryczności RDF/pre-RDF. Nie można bowiem jednocześnie prowadzić odzysku na wysokim poziomie i produkować wysokoenergetycznego paliwa z tego samego strumienia odpadów.

Szansa dla zakładów

Brak regionalnych spalarni odpadów zmusza do zagospodarowania frakcji energetycznych w inny sposób. Niestety, system gospodarki odpadami i rynek surowców, przy jednoczesnym braku odpowiednich przepisów, spowodowały sytuację, w której to zakłady płacą znaczące kwoty za odbiór wytworzonej frakcji energetycznej.

Dla zakładów zlokalizowanych na północy kraju szansę stanowi otwierający się rynek skandynawski, potrzebujący wsadu dla swoich spalarni, zaopatrujących większość dużych miast w energię i ciepło. Skandynawowie sięgają po nasze odpady, gdyż brakuje im wsadu, co jest spowodowane wysokim poziomem odzysku surowców. Niemniej ich zapał został nieco ostudzony, gdy okazało się, że:

  • posiadamy system zagospodarowania odpadami, może odbiegający od modelu ich krajów, jednakże my dopiero zaczęliśmy ?robić porządek?,
  • proponowane przez nich stawki nie są konkurencyjne w stosunku do tych oferowanych przez rynek polski (pamiętajmy, że to oni potrzebują ?materiału? do spalenia),
  • muszą podołać naszym przetargom lub zaproponować inne rozwiązanie, wpisujące się w nasze przepisy,
  • prawo polskie wymaga dopełnienia wielu formalności, w tym gwarancji bankowych związanych, z transgranicznym przemieszczaniem odpadu, a wszelkie koszty z tym związane obciążają wysyłającego odpady.

Firma EQUIPO wychodzi naprzeciw przepisom o zakazie składowania odpadów o wartości opałowej powyżej 6 MJ/kg s.m. W swej ofercie posiada następujące rozwiązania niemieckiej firmy Vecoplan:

  • linie do paliw alternatywnych (RDF),
  • systemy magazynowania i dystrybucji RDF,
  • rozdrabniacze do odpadów komunalnych i przemysłowych,
  • separatory powietrzne, magnetyczne,
  • niszczarki do dokumentów.

Podnoszenie kaloryczności

Jeden z kluczowych parametrów, poza składem i wielkością frakcji, to kaloryczność paliwa alternatywnego. Ponieważ dostępność suchego i kalorycznego odpadu przemysłowego jest ograniczona, to producenci paliwa alternatywnego szukają sposobów na podniesienie kaloryczności poprzez suszenie paliwa produkowanego ze zmieszanych odpadów komunalnych.

EQUIPO oferuje dwie technologie suszenia:

  • suszarnie bębnowe firmy Vandenbroek ? produktem suszonym jest gotowe paliwo RDF,
  • biosuszenie przy wykorzystaniu membran z firmy GORE ? suszona jest frakcja nadsitowa, czyli tzw. pre-RDF.

Suszarnie bębnowe zużywają dużo energii cieplnej, więc są dedykowane dla firm posiadających ciepło odpadowe (np. cementownie), oferują jednocześnie bardzo duże wydajności na stosunkowo niewielkiej powierzchni.

W przypadku biosuszenia z membranami GORE koszty eksploatacyjne są bardzo niskie przy jednoczesnej utracie masy i wilgotności na poziomie 30% względem wsadu.

Życzymy wszystkim, aby udało się wspólnymi siłami rozwiązać problem frakcji energetycznej poprzez współpracę z cementowniami, spalarniami lub rynkami zagranicznymi. Jednym z najlepszych rozwiązań byłyby małe spalarnie/kotły zlokalizowane blisko zakładów, gdzie spalane odpady energetyczne zasilałyby pobliskie regiony w energię i ciepło. Niestety, ten model jest obecnie trudny do wypracowania, jednakże w niektórych zakładach udało się takie rozwiązanie przeforsować, co wzbudza nasze uznanie.

 

Agnieszka Spodzieja, Waste Department Director

 

EQUIPO

ul. Karolewska 38/40, 90-561 Łódź

tel.: 0048 42 235 28 33

fax: 0048 42 235 28 24

[email protected]

www.equipo-solutions.pl