Gatunki obce: wrogowie czy sprzymierzeńcy?
W ostatnim czasie przez Europę przetacza się fala dyskusji, mająca na celu przekonanie społeczeństwa o szkodliwości roślin, które od lat, a czasem nawet stuleci, są obecne na Starym Kontynencie. W celu podkreślenia zagrożenia, jakie za sobą niosą, nazwano je „obcymi”.
Gatunki obce, zgodnie z wykładnią Konwencji o Różnorodności Biologicznej, to takie, które przy udziale człowieka zostały wprowadzone poza obszar ich naturalnego występowania. Wiele roślin wykorzystywanych w ogrodnictwie, rolnictwie i leśnictwie zostało sprowadzonych do Europy celowo. Większość z nich przyniosła ogromne korzyści ludziom, a po dziesiątkach lub setkach lat uprawy stała się ważnym filarem gospodarki europejskiej.
Inwazyjne rośliny
Według doniesień naukowych, rośliny obcego pochodzenia stanowią od 15% do 27% składu flory polskiej. Bardzo niewielka część gatunków obcych ma zdolność wydostawania się poza miejsca uprawy i kolonizacji sąsiednich ekosystemów. Gatunki te określa się mianem inwazyjnych i traktuje jako zagrożenie dla rodzimej przyrody. Ustawa o ochronie przyrody w art. 120 wprowadza zakaz: wprowadzania do kraju, przetrzymywania, prowadzenia hodowli, rozmnażania i sprzedaży na terenie krajów gatunków obcych, określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska. O ile część z wymienionych w rozporządzeniu gatunków nie budzi zastrzeżeń, np. barszcz Sosnow...
