Geograficzne systemy informacyjne a kontrola jakości wody
Nadzór sanitarny, w tym nad jakością wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, to kontrola zgodności stanu faktycznego z określonymi przepisami. Jest ona realizowana przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (DzU z 2006 r. nr 123, poz. 858, z późn. zm.) określa, iż zaopatrzenie w wodę do spożycia to zadanie własne gminy. Jest ono wykonywane przez przedsiębiorstwa wodociągowe lub inne podmioty nieposiadające osobowości prawnej, a realizujące te obowiązki. Ustawa określa szczegółowo obowiązki nałożone na każdą ze stron. Rewolucyjny wręcz zapis stanowi, iż szeroko rozumiany podmiot realizujący zbiorowe zaopatrzenie w wodę zobowiązany jest do prowadzenia kontroli wewnętrznej jakości wody. Aktem wykonawczym jest Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (DzU nr 61, poz. 417, z późn. zm.), w którym zapisano m.in. zakres i częstotliwość pobierania oraz badania próbek wody, zarówno przez ten podmiot, jak i przez organ kontrolny, czyli Państwową Inspekcję Sanitarną. Należy tu zaznaczyć, że za jakość wody odpowiada gmina i podmiot realizujący zbiorowe zaopatrzenie w wodę, a Państwowa Inspekcja Sanitarna jedynie kontroluje jej jakość. Każdy przypadek stwierdzenie przekroczenia, tj. odbiegający od normy, musi być indywidualnie rozpatrywany, z&nb...
