W poprzedniej części cyklu, omawiającego interpretację definicji zawartych w przepisach z zakresu gospodarki odpadami, rozważano warunki powodujące, że substancja lub przedmiot staje się odpadem („Recykling” str. 8 nr 3/2003). W poniższym opracowaniu omówione zostaną niektóre konsekwencje, wynikające z takiego zaklasyfikowania.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, odpadem jest każda substancja lub przedmiot, należący do jednej z kategorii określonych w zał. nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do pozbycia się jest zobowiązany. Tak więc o zaliczeniu substancji lub przedmiotu do odpadów decyduje wola posiadacza lub nakaz prawny. Należy więc przyjąć, że dowolny przedmiot lub substancja może stać się odpadem, jeśli taka będzie wola posiadacza. Jednakże są kategorie substancji i przedmiotów, które odpadem stają się z mocy przepisów i wówczas ich posiadacz zobowiązany jest do odpowiedniego z nimi postępowania, nawet jeśli dzieje się to wbrew jego woli.

Wymogi formalne

Rozstrzygnięcie problemu, czy coś jest odpadem czy nie, może mieć decydujące znaczenie dla działania przedsiębiorstwa. Należy przede wszystkim rozważyć konsekwencje zaliczenia substancji lub przedmiotu do odpadów. O ile przed wprowadzeniem nowych przepisów zasadniczo reglamentowane było jedynie zagospodarowanie odpadów niebezpi...