Gospodarowanie majątkiem trwałym w branży wod-kan, cz. I
Usługi wodociągowo-kanalizacyjne cechują się specyfiką niespotykaną w innych branżach. Swoisty charakter tych usług polega m.in. na zmienności zapotrzebowania na wodę w ciągu doby i w poszczególnych porach roku oraz na uzależnieniu popytu od wielkości miasta, liczby mieszkańców, rozmiarów produkcji przemysłowej itp.
Przedsiębiorstwa wodociągowe muszą zapewniać ciągłość dostaw wody, a w związku z tym ich urządzenia muszą być niezawodne i mieć pewne rezerwy zdolności produkcyjnej. Zbiorowe systemy zaopatrzenia w wodę wymagają z kolei zbiorczych systemów odprowadzania i oczyszczania ścieków. Zaniedbania w tej dziedzinie prowadzą do groźnej w skutkach degradacji gleby i podziemnych warstw wodonośnych1.
Konieczność zaspokajania potrzeb w chwili ich występowania i ograniczona możliwość magazynowania produkcji powodują, że przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne muszą nieustannie pracować. Zdolność produkcyjna powinna zaspokajać zapotrzebowanie wyższe od przeciętnego, a ponadto konieczne są odpowiednie rezerwy zdolności produkcyjnej2.
Specyficzną cechą majątku trwałego zaangażowanego w przedsiębiorstwach wodociągowo-kanalizacyjnych jest także jego mała elastyczność. Nie ma możliwości bieżącego dostosowywania wielkości majątku do poziomu wykorzystywanych zdolności produkcyjnych. Koszt zużycia majątku trwałego ma charakter stały. Z reguły rosnący udział kosztów stałych w k...
