W nowej ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nieco więcej uwagi niż w tej, która jeszcze obowiązuje, poświęcono systemom infrastruktury technicznej. Nie wydaje się jednak, aby – zgodnie z coraz częstszymi postulatami branżowych planistów - nowe przepisy spowodowały, że w studium i planach miejscowych będzie się teraz realizować zintegrowane planowanie wszystkich sieci inżynierskich, łącznie z miejskimi ulicami.


Zakres zagadnień rozwiązywany w studium w przepisach nowej ustawy nie został jednoznacznie określony. W art. 10 wymienia się 14 różnych uwarunkowań, jakie należy brać pod uwagę, opracowując studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Wśród nich są także te, które dotyczą stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami. Wymieniono także kierunki rozwoju komunikacji i infrastruktury technicznej oraz obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym. Inwestycje infrastrukturalne zalicza się do inwestycji celu publicznego. W projekcie rozporządzenia dotyczącego szczegółowych zasad sporządzania studium i planów miejscowych dodaje się, że w studium powinno się ustalać także standardy w zakresie infrastruktury technicznej, a na mapie w części graficznej umieścić oznaczenia punktowe, określające obiekty i urządzenia związane z realizacj...