Egzekwowanie wymagań jakościowych stawianych wodzie i ściekom oparte jest na pomiarach wykonywanych in situ oraz na badaniach laboratoryjnych reprezentatywnych próbek, pobieranych w reprezen-tatywnych miejscach, w określonych odstępach czasu. Przedmiotem badań mogą być także uśrednione próbki złożone, otrzymywane w wyniku zmieszania próbek pojedynczych (np. próbki średniodobowe). Ten drugi wariant postępowania ma szczególne znaczenie w przypadku dużej zmienności stanu lub składu kontrolowanych ścieków.

Status Polskich Norm
Badania laboratoryjne mogą być wykonywane różnymi metodami, manualnymi lub instrumentalnymi. Do 1993 r. wartość priorytetową miały głównie metody manualne, zawarte w obowiązujących Polskich Normach. Istniał wtedy bowiem bezwzględny obowiązek ich stosowania, zarówno w rutynowej kontroli jakości, jak i w analizach rozjemczych. Normy te były dokumentami urzędowymi. Zasadniczą zmianę tej sytuacji wprowadziła Ustawa o normalizacji¹, która zniosła obligatoryjny charakter norm. Odtąd Polskie Normy - podobnie jak normy w wielu państwach zachodnich - stały się standardami technicznymi, wykorzystywanymi na zasadzie dobrowolności. Wspomniana Ustawa zastrzegła jednocześnie możliwość nadania wybranym normom charakteru obowiązującego w drodze rozporządzenia odpowiedniego ministra. Korzystając z tej prerogatywy Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wprowadził obowiązek stosowania Polskich Norm do...