Obowiązująca od 1 października 2001 r. ustawa Prawo ochrony środowiska wprowadziła lub utrwaliła szereg nowych instrumentów i zasad prawnych mających istotne znaczenie dla prowadzenia działalności gospodarczej, zwłaszcza takiej, która wiąże się ze znacznym oddziaływaniem na środowisko.
Zmiana ta jest konsekwencją transpozycji do polskiego prawa unijnej dyrektywy 96/61/WE w sprawie zintegrowanego zapobiegania i ograniczania (kontroli) zanieczyszczeń (IPPC).
W 1996 roku w dyrektywie IPPC skodyfikowano nową strategię ochrony środowiska przed oddziaływaniem przemysłu.
Dyrektywa ta nakłada na operatorów wybranych typów instalacji szereg obowiązków. Muszą oni uzyskać pozwolenie zintegrowane – warunkujące możliwość podejmowania i prowadzenia wybranych rodzajów działalności przemysłowej (określonych w Aneksie I do dyrektywy 96/61/WE). Do obowiązków tych należy dostosowanie się do wymagań BAT (najlepszej dostępnej techniki) jako warunku uzyskania pozwolenia zintegrowanego, a także optymalizowanie oddziaływań w celu zapewnienia wysokiego stopnia ochrony środowiska jako całości. Operatorzy są również zobowiązani do unikania ochrony jednego komponentu środowiska kosztem zwiększenia zanieczyszczenia innego.

Priorytety i podstawy prawne zintegrowanego podejścia
Operator instalacji musi uwzględniać w swojej działalności następujące priorytety:
  • zapobieganie powstawaniu zanieczyszczeń (oddziaływań, uciążliwości);...