Jubileusz 40-lecia Soliny
Elektrownia Wodna w Solinie należy do najnowocześniejszych obiektów tego typu w Europie. Jest wyjątkowa nie tylko pod względem otaczającego ją krajobrazu, przyrody czy rozwiązań przeciwpowodziowych. Jej głównym atut to produkcja „zielonej energii”.
Trochę historii
Źródła Sanu znajdują się na stoku góry Piniaszkowy, nieopodal Przełęczy Użockiej, na wysokości 843 metrów n.p.m. Różnica poziomów między źródłami rzeki a ujściem wynosi 710 metrów, co czyni San jedną z najbardziej atrakcyjnych polskich rzek z uwagi na możliwości energetycznego wykorzystania. Długa na 444 kilometry rzeka, na 50 kilometrze przepływa przez granicę ukraińsko- polską, a na 119 kilometrze biegu mija Solinę. Już w latach 20. XX w. Zakład Budownictwa Wodnego Politechniki Lwowskiej opracował koncepcję wybudowania pierwszych dwóch elektrowni, tworzących Kaskadę Sanu na odcinku Solina – Myczkowce. Prace rozpoczęto w Myczkowcach w 1921 r. i prowadzono do 1923 r. W ciągu dwóch lat wybudowano część zapory, wykuto w górotworze wzgórza Grodzisko sztolnię oraz wykonano kanał doprowadzający do niej wodę. Z powodu bankructwa spółki „Elektrosan” prace przerwano.
W latach 30. XX w. Biuro Dróg Wodnych Ministerstwa Komunikacji opracowało projekt zapory wra...