Kampus jako krajobraz zrównoważony
Słowo kampus (ang. campus), wywodzące się z łaciny, oznacza pole, a jako określenie terenów uniwersyteckich zostało po raz pierwszy użyte w XVIII w. na Uniwersytecie Princeton w New Jersey. Teraz kampusem nazywamy miejsce, w którym położone są wszelkie budynki związane z uniwersytetem i jego instytucją. Znajdziemy tu biblioteki, gmachy wykładowe, laboratoria, akademiki, centra studenckie, hale sportowe, stołówki, a także tereny parkowe, często z imponującymi alejami sędziwych drzew, a czasami nawet małe ogrody botaniczne lub arboreta.
Uniwersytety wyznaczają nowe kierunki rozwoju w wielu dziedzinach. Są wzorem naśladowanym przez innych. Reagują na zmieniające się potrzeby społeczeństwa. Tu rodzą się idee. Wykorzystując ogromny potencjał intelektualny uniwersytetu, do opracowywania planów rozbudowy czy przebudowy istniejących kampusów często zaprasza się studentów i kadrę profesorską. Założenia projektowe dla miasteczek akademickich różnią się w zależności od specyfiki i potrzeb uniwersytetu. Wiele z nich jest ciągle udoskonalana, by sprostać nowym wymogom rozrastających się instytucji i zmianom w środowisku. Przykładem może być coraz szersze stosowanie praktyk zrównoważonego rozwoju służących ochronie przyrody i zasobów naturalnych występujących na terenie kampusu. Tak zaprojektowany kampus może stać się również wartościowym przykładem dla studentów, profesorów i odwiedzających. Konieczność oszczędzania wody pitnej, odzyskiwanie wody deszczowej, ochro...