Klastrami nazywa się geograficzne skupiska wzajemnie powiązanych ze sobą firm, wyspecjalizowanych dostawców, jednostek świadczących usługi, firm działających w pokrewnych sektorach oraz związanych z nimi instytucji (uniwersytetów, jednostek normalizacyjnych i stowarzyszeń branżowych), konkurujących między sobą, ale także współpracujących1.

Klastry nie tylko stanowią szansę na szybki rozwój branży lub lokalnych rynków pracy, ale przede wszystkim są nowym pomysłem na politykę regionalną technologiczną i przemysłową, stając się skuteczną odpowiedzią lokalnych gospodarek na wyzwania globalizacji.
U podstaw koncepcji budowy klastra znajduje się model polityki klastrowej, który ukierunkowany jest na wzmocnienie interakcji w ramach potrójnej helisy (ang. triple helix). Potrójna helisa to system powiązań pomiędzy trzema głównymi aktorami systemu gospodarczego, tj. przedsiębiorstwami, światem nauki, reprezentowanym przez uniwersytety i instytucje badawczo-rozwojowe (B+R) oraz władzami rządowymi i samorządowymi, głównie szczebla regionalnego. Koncepcję tworzenia klastra przedstawiono na rys. 1.


Rys.1 Koncepcja klastra

Śląski klaster
1 lipca 2005 r. grupa inicjatywna, przy poparciu prof. dr. hab. inż. Jerzego Buzka, posła do Parlamentu Europejskiego oraz Michała Czarskiego, marszałka województwa śląskiego, ...