Unijny system EU ETS zbliża się do trzeciego okresu rozliczeniowego, czyli lat 2013-2020 r. Stopniowo zaostrzając limity, UE dąży do osiągnięcia strategicznego celu na rzecz ochrony klimatu – do redukcji emisji o 20%. Zmiany, jakie nastąpią od 2013 r. są powodem coraz większej troski branży przemysłowej, która musi się do nich dopasować, dokonując kosztownych inwestycji. Jakie konsekwencje dla europejskiej gospodarki niosą za sobą kolejne wyzwania klimatyczne?
prof. dr hab. inż.
Andrzej Kraszewski,
minister środowiska
Dla Polski realizacja europejskiej polityki klimatycznej jest trudna, dlatego wszędzie tam, gdzie to możliwe, zabiegamy o dostosowane regulacji do naszych warunków i minimalizację obciążeń. Trzeba dbać o interes polskiej gospodarki, która może być siłą napędową pozytywnych zmian. Musimy także wdrażać tzw. zieloną gospodarkę, czyli ścieżkę rozwoju, do której dąży Europa. Ochrona klimatu wymusza tak naprawdę konieczną modernizację – dla Polski łatwiejszą dzięki wspólnej polityce, powodującej, że „doganiamy” bardziej rozwinięte kraje. Jednak ta modernizacja musi być odpowiednio rozłożona w czasie. Polska w odróżnieniu od innych państw członkowskich jest w specyficznej sytuacji ze względu na swoją strukturę paliwową, w której dominują węgiel kamienny i brunatny. Zagrożenia z tego wynikające s...