Klon strzępiastokory
Klon strzępiastokory (Acer griseum (Franch.) Pax) należy do rodziny klonowatych (Aceraceae). Jest u nas gatunkiem rzadko uprawianym, prawdopodobnie ze względu na wrażliwość na mrozy. Znajduje się w kolekcjach zaledwie połowy polskich ogrodów botanicznych. W stanie naturalnym występuje w lasach górskich środkowych Chin. Opisany został przez Adriena R. Francheta (1834?1900), francuskiego botanika i ponownie przez niemieckiego profesora botaniki Ferdinanda Paxa (1858?1942) w 1902 r. Do uprawy wprowadzony w 1901 r. przez sławnego ?łowcę roślin? Ernesta Henry Wilsona (1876?1930) w Anglii. W Arboretum Kórnickim pojawił się w 1931 r. Ze względu na swój wygląd uważany jest za jeden z najatrakcyjniejszych klonów.
Opis gatunku
Klon strzępiastokory jest małym drzewem lub dużym krzewem. W ojczyźnie osiąga wysokość od 5 do ok. 12 m. U nas nie przekracza wysokości 5?8 m. Rozwija jeden lub kilka pni, a po podmarznięciu rośnie w formie krzewu. Koronę ma szeroką do odwrotnie stożkowatej, luźną. Rośnie powoli. Cechą charakterystyczną, a jednocześnie dekoracyjną jest jego kora. Ma barwę cynamonową, cynamonowobrązową do czerwonobrązowej i od czwartego roku życia złuszczającą się papierzastymi rolkami, zwłaszcza wyraźnie widocznymi na starszych częściach pnia! Złuszczające się płaty kory są cienkie i różnej wielkości. Są atrakcją dla zwiedzających parki i ogrody. Młode pędy są cienkie, oliwkowobrązowe z małymi przetchlinkami, wkrótce zanikającymi. Ostrostożkow...