Mała architektura w zabytkowych terenach zieleni

Tendencje w rewaloryzacji terenów zieleni objętych ochroną konserwatorską polegają na tworzeniu ogólnodostępnych przestrzeni dla mieszkańców. Ważną funkcję pełnią tu elementy małej architektury, które podnoszą ich ogólną wartość użytkową.

Zmiany w sposobie użytkowania terenów zieleni objętych ochroną konserwatorską wymuszone są głównie przez zmieniające się potrzeby mieszkańców. Ze względu na postępującą urbanizację tereny znajdujące się niegdyś na obrzeżach czy nawet poza nimi dziś są szczególnie cenne z uwagi na istniejący drzewostan oraz niewielką odległość względem centrów miast. Znaczna część tych terenów objęta jest ochroną konserwatorską i posiada indywidualne wpisy do rejestru zabytków lub wchodzi w skład historycznych układów urbanistycznych czy ruralistycznych.

Każdy teren objęty ochroną konserwatorską, podlegający modernizacji czy adaptacji na nowe funkcje, winien podlegać waloryzacji, która określi, jakie wartości są w tym konkretnym przypadku nadrzędne
i w jakim kierunku powinna zmierzać przebudowa terenu zieleni.

Wypoczynek wśród zieleni

Ogólna tendencja w rewaloryzacji terenów zieleni objętych ochroną konserwatorską, w tym na fortyfikacjach, nieczynnych cmentarzach czy parkach, polega na tworzeniu przestrzeni przeznaczonych pod aktywny i bierny wypoczynek. W tym celu tereny zieleni ko...