Mechanizmy powstawania zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery
Przedmiotami niniejszego opracowania są mechanizmy powstawania lub wydzielania składników zanieczyszczeń ze ścieków, skratek i osadów.
Zagadnienia związane z emisją zanieczyszczeń do atmosfery, takich jak bioareozole, odory i gazy procesowe z komunalnych oczyszczalni ścieków, a także ich znaczenie wielokrotnie już omawiano1-4.
Jak wiadomo z literatury1, składnikami takich zanieczyszczeń w przypadku bioaerozoli są faza mikrobiologiczna (uwalniana ze ścieków i skratek) oraz gazowa (powstająca w ściekach i osadach), a także powietrze – użyte w procesie napowietrzania w piaskownikach i komorach biologicznego oczyszczania ścieków oraz do mechanicznej wentylacji komór krat i technologicznych obiektów przeróbki i magazynowania osadów. W przypadku odorów są to gazy nieorganiczne i pary organiczne, wydzielane przy beztlenowym rozkładzie (gnicie i zagniwanie) substancji organicznych w ściekach i fermentacji osadów ściekowych, a w skład gazów procesowych wchodzą gazy uwalniane w toku oczyszczania ścieków, takie jak wspomniane zużyte powietrze, dwutlenek węgla, azot gazowy i metan oraz biogaz, który zawiera m.in. siarkowodór.
Fazę mikrobiologiczną bioaerozoli stanowią bakterie (pałeczki z rodzaju Escherichia, z gatunku Pseudomonas Fluorescens, gronkowce), grzyby mikroskopowe (pleśnie i...