Gazy powstające wskutek fermentacji ścieków socjalno-bytowych, które występują w studzienkach, kolektorach kanalizacyjnych, szambach, odstojnikach czy osadnikach zamkniętych, są bardzo groźne dla zdrowia osób bezpośrednio narażonych na ich działanie. Są to m.in. siarkowodór, dwutlenek węgla i metan.
Najgroźniejszym z wymienionych jest siarkowodór - gaz silnie toksyczny, który przy przekroczeniu stężenia 1,4 mg/dm³ powoduje nagłą utratę przytomności i śmierć wskutek porażenia układu oddechowego. Najwyższe dopuszczalne stężenie dla H2S w środowisku pracy wynosi 10 mg/m³, a chwilowe najwyższe dopuszczalne stężenie to 20 mg/m³. Niebezpieczeństwem jest nieodczuwanie zapachu tego gazu w wyższych stężeniach, już po krótkim czasie przebywania w sferze jego oddziaływania. Gaz ten jest także gazem wybuchowym, który w stężeniu od ok. 4,3 do 45,4% objętości tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową. W trosce o pracowników, którzy mogą być narażeni na działanie ww. gazów, Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa wydało Rozporządzenie z 1 października 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji, remontach i konserwacji sieci kanalizacyjnych (DzU z 1993 r. nr 96 poz. 437). Rozdział 2 §7 tego dokumentu mówi o zabezpieczeniu pracowników, zanim rozpoczną się roboty, przed nagłym przekroczeniem dopuszczalnych stężeń substancji szkodliwych i niebezpiecznych dla zdrowia lub życia. Interpretując ten zapis, można stwierdzić, że warun...