Klony należą do wyjątkowo bogatej w gatunki i odmiany grupy drzew, które w wielu krajach o klimacie umiarkowanym stosuje się m.in. do obsadzania dróg, ulic, ogrodów i parków.

W Polsce wśród powszechnie uprawianych i wykorzystywanych znajdują się zarówno gatunki rodzime: klon polny (A. campestre), klon pospolity (A. platanoides), klon jawor (A. pseudoplatanus), jak i egzoty: klon jesionolistny (A. negundo), klon czerwony (A. rubrum). Pisaliśmy o nich na łamach „Zieleni Miejskiej”, przedstawiając wymagania uprawowe i możliwości stosowania w obszarach zurbanizowanych. Tymczasem krajowe szkółki mają w ofercie całkiem sporo mniej znanych gatunków klonów, które warto zaprezentować z myślą o ich wykorzystaniu w zieleni miejskiej.

Klon tatarski podgatunek ginnala Acer tataricum subsp. ginnala

Klon ten występuje naturalnie w Japonii, Korei, Mandżurii, Mongolii, na wschodzie Syberii oraz na zachodzie i północy Chin. Ceni się go za wysoką odporność mrozową oraz tolerancję na suche i zanieczyszczone powietrze. Określenie podgatunku „ginnala” nawiązuje do lokalnej nazwy rośliny, nadanej przez ludność zamieszkującą dorzecze rzeki Amur. Klon w młodym wieku przypomina krzew. Starsze egzemplarze tworzą najczęściej formy wielopienne o ażurowej, parasolowatej koronie, osiągają one 10–15 m wysokości ...