Pierwsze latarnie uliczne pojawiły się w drugiej połowie XVI w. w Paryżu, choć już półtora wieku wcześniej w Londynie bogatsi mieszkańcy oświetlali ulice latarniami przed domami. W Polsce oświetlenie uliczne pojawiło się dopiero w XVIII-wiecznej Warszawie. A rozwój oświetlenia ulicznego w stolicy przyspieszyło panowanie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Pierwszym miastem, które zaczęło oświetlać ulice nocą, był Londyn, gdzie już od 1414 r. zamożni mieszkańcy mieli obowiązek zawieszania latarni przed domami. Dla odmiany mieszkańcy Paryża (od 1524 r.) i Hagi (od 1553 r.) musieli oświetlać okna wychodzące na ulicę. Natomiast pierwsze latarnie uliczne pojawiły się w Paryżu w 1558 r., przy czym ustawiane były tylko na rogach ulic, a w przypadku dłuższych ulic także w ich środku. Rozwiązanie to wprowadzone zostało też w innych miastach europejskich, m.in. w Amsterdamie (1669 r.), Hamburgu (1672 r.) czy Hadze (1678 r.). 

Najwięcej problemów z oświetleniem ulicznym było w Berlinie, gdzie od 1679 r. mieszkańcy mieli obowiązek wywieszania latarni na co trzecim domu. Ponieważ było to powodem wielu nieporozumień, w 1682 r. wprowadzono nakaz zaprowadzenia latarni ulicznych kosztem mieszczan. I mimo kolejnych protestów już w 1686 r. wieczorami świeciły się 2354 latarnie, kt&oa...