Wprowadzenie

Beata B. Kłopotek

Polskie ustawodawstwo w zakresie gospodarki odpadami rozwija się stopniowo od wielu lat. Jednym z istotnych etapów na tej drodze było uchwalenie Ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska, w której rozdział 8 w dziale II poświęcony został ochronie środowiska przed odpadami i innymi zanieczyszczeniami.

Ten skromny początkowo rozdział rozrastał się w miarę upływu czasu. Przykładowo w 1993 r. - w wyniku przystąpienia Polski do Konwencji Bazylejskiej - został on poszerzony o przepisy dotyczące międzynarodowego obrotu odpadami. Pierwsza połowa lat dziewięćdziesiątych to jednocześnie rozpoczęcie procesu dostosowania polskiego prawa do wymagań wspólnotowych, w związku z przygotowaniami do akcesji do Unii Europejskiej.

Ustawodawstwo wspólnotowe
Początki ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie gospodarki odpadami sięgają połowy lat siedemdziesiątych. W latach dziewięćdziesiątych praktycznie wszystkie akty prawne Unii Europejskiej pochodzące z lat siedemdziesiątych i pierwszej połowy lat osiemdziesiątych uległy głębokiej nowelizacji lub wręcz zostały zastąpione nowymi aktami prawnymi, czego najlepszym przykładem jest podstawowy akt prawny UE w tym zakresie, tj. dyrektywa Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (tzw. dyrektywa ramowa), który został gruntownie znowelizowany, począwszy od definicji tak podstawowych pojęć jak odpady, d...