Znaczący wzrost udziału surowca lignocelulozowego z produkcji agrotechnicznej wykorzystywanego w celach energetycznych jest dużym wyzwaniem dla rolnictwa1. Jednakże produkcja żywności stanowi priorytet i pozyskiwanie surowców energetycznych na gruntach rolniczych nie może z nią konkurować.
Dlatego autorzy podjęli nowatorską próbę uprawy wierzby w systemie Eko-Salix na gruntach rolniczych nieprzydatnych pod kultury konsumpcyjne. Głównie na glebach wadliwych, okresowo podmokłych lub stanowiących ekstensywne użytki zielone, szczególnie kompleksu 2z (klasa III i IV). W systemie tym zakłada się niskonakładowy, uproszczony sposób przygotowania stanowiska bez orki z nasadzeniem odmian wierzb w postaci żywokołów (sadzonek długich), w zagęszczeniu od 4 do 7 tys. sztuk na hektar z okresowym mulczowaniem chwastów i pozyskiwaniem roślin w trzyipółletniej rotacji (fot. 1, 2). Zakłada się, że uprawa szybko rosnących wierzb w systemie Eko-Salix na gruntach rolniczych nieprzydatnych pod kultury konsumpcyjne mogłaby stanowić istotny wkład w zaspokojenie popytu biomasy, zmniejszając udział klasycznych jej źródeł, takich jak lasy i tradycyjna produkcja rolnicza, pozostając jednocześnie w równowadze z kwestiami ekologicznymi, ekonomicznymi i społecznymi.
Plonowanie
W badaniach własnych po trzech okresach wegetacji rośliny wierzby wysadzon...