Biomasa produkowana jest lokalnie, co w zestawieniu z dużą wilgotnością, niską gęstością oraz kalorycznością powoduje nieopłacalność transportu do dużych centralnych elektrowni, a wykorzystanie jej w postaci surowej wiąże się ze znacznymi kosztami inwestycyjnymi.
Obecnie uznaje się, że najbardziej opłacalne jest współspalanie przetworzonej energetycznie biomasy z miałem węgla kamiennego lub brunatnego w istniejących elektrowniach i elektrociepłowniach.
Blaski i cienie współspalania
Współspalanie jest zagadnieniem złożonym, wymagającym wiedzy o dostarczanej biomasie, jej wilgotności i kaloryczności, o jej zachowaniu się w czasie spalania, zgazowania czy pirolizy oraz o powstających zanieczyszczeniach i odpadach. Niektóre z własności biomasy – wysoka wilgotność, zawartość chloru, duży udział części lotnych oraz niska gęstość i topliwość popiołów – utrudniają jej energetyczne użytkowanie. W biopaliwach udział popiołów jest znacznie niższy niż w paliwach kopalnianych i kształtuje się na poziomie 2-6%, natomiast zawartość części lotnych w biomasach jest znacznie wyższa i osiąga poziom 80%. Zawartość węgla pierwiastkowego wynosi 35-50%, wodoru 4-5%, a zawartość tlenu okazuje się wyższa niż w węglach i wynosi 40%. To, co ważne z ekologicznego punktu widzenia, to fakt, że zawartość siarki jest prawie 10 razy mniejsza niż w węglach. Zaprojektowanie systemu wsp...