Nowelizacja Ustawy z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (DzU z 2008 r. nr 25, poz. 150, z późn. zm. – P.o.ś.) w dość istotny sposób zmodyfikowała przepisy odnoszące się do ochrony jakości powietrza. Jedną z najważniejszych nowości w tych regulacjach jest kwestia ochrony przed szkodliwym oddziaływaniem na człowieka i środowisko bardzo drobnego pyłu zawieszonego, tzw. pyłu PM2,5.
Zagadnienie to zajmuje szczególne miejsce w postanowieniach Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/50/WE z 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz. Urz. UE z 11 czerwca 2008 L 152.1 – dyrektywa CAFE). Pył taki to jedna z najgroźniejszych dla życia i zdrowia ludzi mieszanin bardzo drobnych cząstek stałych i ciekłych. W jej składzie znajdują się głównie tlenki siarki i azotu oraz amoniak, może ona także zawierać substancje toksyczne, takie jak metale ciężkie i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, m.in. benzopiren. Cechą charakterystyczną pyłu PM2,5jest to, że jego cząstki – ze względu na swój rozmiar – mogą przenikać z układu oddechowego bezpośrednio do krwi. Skutkuje to zachorowaniami na astmę czy alergie, może też powodować zawały serca i przedwczesne zgony.
Kilka definicji
Dla realizacji celu polegającego na ograniczeniu zawartości pyłu zawieszonego PM2,5 w powietrzu przyjęto kilka...