O wodzie: sztuka w trzech aktach

W Dyrektywie Rady 98/83/WE z 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi – DWD, czytamy: Wspólnotowe normy dotyczące podstawowych, zapobiegawczych parametrów, związanych ze zdrowiem i dotyczących jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi są niezbędne, jeśli mają być zdefiniowane minimalne cele jakościowo-środowiskowe, które mają być osiągnięte w związku z innymi środkami wspólnotowymi, tak, aby stałe używanie wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi mogło być zabezpieczone oraz wspierane.

 

O jakości wody z domowych kranów, którą piliśmy jeszcze w późnych latach 90. ub.w., mało kto pamięta. Faktem jest, że do picia nadawała się średnio, nawet po przegotowaniu. Jakość „kranówki” była odbiciem jakości środowiska naturalnego w Polsce, jego postępującej degradacji i ceną, jaką Polacy płacili za cywilizacyjną zapaść poprzedniego systemu. Zobowiązania przedakcesyjne i późniejsza akcesja naszego kraju do UE, z jednej strony ułatwiły wydobywanie kraju z europejskiego zaścianka (poprzez dotacje i napływ nowych technologii), z drugiej zmusiły do spełniania europejskich norm. O tym, jak trudne to zadanie, Polska przekonuje się dość często. I mimo ogromnej ilości dyrektyw unijnych implementowanych do polskiego prawa, nie zawsze jako kraj wypadamy zadowalająco.

&nbs...