Podstawy normatywne tworzenia obszarów chronionego krajobrazu stały się w Polsce wyraźniejsze po 1980 roku. Do 1991 roku obszar chronionego krajobrazu jako prawnie określona forma ochrony przyrody nie był w ogóle znany. Dziś możliwość stworzenia obszarów chronionego krajobrazu to cenne i chętnie wykorzystywane przez samorządy narzędzie kształtowania „zielonej polityki”.

W uchwalonej pół wieku temu ustawie o ochronie i kształtowaniu środowiska1 obszar chronionego krajobrazu wymieniony był jako obszar wymagający szczególnej ochrony polegającej na zachowaniu, kształtowaniu lub odtworzeniu walorów krajobrazowych środowiska. Chociaż wyznaczanie tych obszarów miało mieć określone skutki prawne, to jednak praktycznie nie było wyraźnych podstaw prawnych do wprowadzania tego typu ochrony. 

W Niepodległej

Została ona wprowadzona dopiero na początku lat 90. przez nową ustawę o ochronie przyrody2. Zgodnie z pierwotną definicją ustawową, obszar chronionego krajobrazu obejmował wyróżniające się krajobrazowo tereny o różnych typach ekosystemów i krajobrazie charakterystycznym dla danego regionu. 

Działalność gospodarcza na tym obszarze nie ulegała poważniejszym ograniczeniom, lecz miała być ukierunkowana w ten sposób, aby nie naruszać stanu względnej równowagi e...