Od redaktora
Odpowiedzią na wyzwania związane z wyczerpywaniem się zasobów przyrodniczych Ziemi jest trwały i zrównoważony rozwój. W dziedzinie gospodarczej rozwój ten zakłada optymalizację procesów produkcyjnych w taki sposób, aby przy możliwie małym zużyciu energii i surowców oraz możliwie małej presji na środowisko produkowane były wyroby potrzebne, trwałe i wysokiej jakości. W dziedzinie społecznej jest to rozwój, którego celem jest zapewnienie wszystkim ludziom godziwych warunków życia i zachowanie przy tym duchowej sfery życia człowieka.
Powszechna jest w naszym kraju nadal duża wyrozumiałość wobec niezliczonych przejawów dewastacji środowiska przyrodniczego i bezpowrotnego najczęściej niszczenia zasobów przyrody. Jeżeli chcemy, aby nasze państwo rozwijało się pomyślnie, konieczne jest nadanie znacznie większego priorytetu edukacji, kulturze, nauce i usługom niematerialnym. Pomyślny rozwój kraju zależy bowiem nie tylko od przyjętego modelu gospodarczego, ale także i od hierarchii ważności celów, jakie w życiu stawiają sobie mieszkańcy. Promocji takiego podejścia służą m.in. obchody Światowego Dnia Ochrony Środowiska, które w tym roku zorganizowane zostały w Wielkopolsce.
Edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju realizuje różne cele. Winna kształtować pełną świadomość i budzić zainteresowanie społeczeństwa wzajemnie powiązanymi kwestiami ekonomicznymi, społecznymi, politycznymi i ekologicznymi. Nie mniej ważne jest umożliwienie każdemu człowiekowi zdobywania wiedzy i umiejętności niezbędnych dla poprawy stanu środowiska. Ma bezpośredni wpływ na tworzenie nowych wzorców zachowań, kształtowanie postaw, wartości i przekonań jednostek, grup i społeczeństw, uwzględniających troskę o jakość środowiska. Realizacja wymienionych celów wymaga jednak uznania, że edukacja ekologiczna jest jednym z podstawowych warunków realizacji Polityki Ekologicznej Państwa i podstawowym warunkiem realizacji strategii rozwoju zrównoważonego oraz zmiany konsumpcyjnego modelu społeczeństwa. Niezbędne jest wprowadzenie elementów edukacji ekologicznej do wszystkich sfer życia społecznego, respektując i wykorzystując wartości kulturowe, etyczne i religijne.
Wybranym zagadnieniom tej problematyki poświecony jest kolejny, czerwcowy numer “Przeglądu Komunalnego”.
Krzysztof Kasprzak
Przewodniczący Rady Programowej
Powszechna jest w naszym kraju nadal duża wyrozumiałość wobec niezliczonych przejawów dewastacji środowiska przyrodniczego i bezpowrotnego najczęściej niszczenia zasobów przyrody. Jeżeli chcemy, aby nasze państwo rozwijało się pomyślnie, konieczne jest nadanie znacznie większego priorytetu edukacji, kulturze, nauce i usługom niematerialnym. Pomyślny rozwój kraju zależy bowiem nie tylko od przyjętego modelu gospodarczego, ale także i od hierarchii ważności celów, jakie w życiu stawiają sobie mieszkańcy. Promocji takiego podejścia służą m.in. obchody Światowego Dnia Ochrony Środowiska, które w tym roku zorganizowane zostały w Wielkopolsce.
Edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju realizuje różne cele. Winna kształtować pełną świadomość i budzić zainteresowanie społeczeństwa wzajemnie powiązanymi kwestiami ekonomicznymi, społecznymi, politycznymi i ekologicznymi. Nie mniej ważne jest umożliwienie każdemu człowiekowi zdobywania wiedzy i umiejętności niezbędnych dla poprawy stanu środowiska. Ma bezpośredni wpływ na tworzenie nowych wzorców zachowań, kształtowanie postaw, wartości i przekonań jednostek, grup i społeczeństw, uwzględniających troskę o jakość środowiska. Realizacja wymienionych celów wymaga jednak uznania, że edukacja ekologiczna jest jednym z podstawowych warunków realizacji Polityki Ekologicznej Państwa i podstawowym warunkiem realizacji strategii rozwoju zrównoważonego oraz zmiany konsumpcyjnego modelu społeczeństwa. Niezbędne jest wprowadzenie elementów edukacji ekologicznej do wszystkich sfer życia społecznego, respektując i wykorzystując wartości kulturowe, etyczne i religijne.
Wybranym zagadnieniom tej problematyki poświecony jest kolejny, czerwcowy numer “Przeglądu Komunalnego”.
Krzysztof Kasprzak
Przewodniczący Rady Programowej