Jan Hupka

Najwcześniejsze zastosowanie koalescencji w złożu podczas oczyszczania ścieków odnosi się do wód kopalnianych z wydobycia ropy naftowej na początku XX wieku. Od dawna również odolejano w filtrach wgłębnych kondensat z maszyn parowych, szczególnie na statkach. Kolejnym miejscem instalowania filtrów koalescencyjnych były rafinerie nafty. Najczęściej do istniejących odstojników dodawano elementy z luźno usypanym złożem koalescencyjnym, uzyskując znaczną poprawę wydajności sedymentacji. W miarę zwiększania przerobu rafinerii i budowy zakładów kompleksowej przeróbki ropy separatory koalescencyjne ze złożem zastąpiono ciągami technologicznymi, dostosowanymi do ogromnego niekiedy strumienia objętości odpadowych wód procesowych, opadowych, drenażowych i pochłodniczych. Separatory koalescencyjne pozostawiono na wydziałach produkcyjnych jako ważne urządzenia podczyszczające.

W ogromnej większości przypadków na rynku oferowane są separatory grawitacyjne, działające w oparciu o prawo Stokes'a. Skuteczność działania odolejacza grawitacyjnego można podwyższyć wyposażając go w pakiet płyt równoległych. Alternatywą separatorów grawitacyjnych są rozwiązania techniczne prowadzące do zwiększenia średnicy kropel oleju zawieszonych w ściekach. Większe krople oleju szybciej wypłyną na powierzchnię. Umieszczając w odstojniku pakiet płyt równoległych wymagany czas przebywania ścieków w separatorze ulega wielokrotnemu skróceniu. Łączenie się kropel małych z u...