Jak już kiedyś wspomniano, przepisy o odpowiedzialności karnej w ochronie środowiska są rozproszone w wielu aktach prawnych, zaliczanych zarówno do regulacji „ekologicznych”, jak i mających charakter aktów ogólnych.
Stosunkowo szczegółowe przepisy zawarte w P.o.ś. związane są z sankcjonowaniem niedotrzymania szeregu wymagań wynikających z tejże ustawy. Czyny naruszające te wymagania traktowane są z reguły jako wykroczenia. P.o.ś. nie wprowadza natomiast zmian do ogólnych zasad odpowiedzialności za przestępstwa wobec środowiska egzekwowanej na podstawie odpowiednich przepisów kodeksu karnego (rozdz. XXII kodeksu karnego z 1997 r.). Odpowiedzialność karną przewidują też niektóre ustawy szczególne (np. Prawo łowieckie czy ustawa o ochronie zwierząt). Przestępstwami przeciwko środowisku typizowanymi w rozdz. XXII k.k. są m.in. te określone w art. 181-188 k.k. zagrożone głównie karą pozbawienia wolności. Wszystkie te przestępstwa mogą być popełnione zarówno z winy umyślnej, jak i nieumyślnej.
Artykuł 182 k.k. reguluje typ przestępstwa nazywany przestępnym zanieczyszczeniem środowiska. Dobrem chronionym przez dyspozycję tego artykułu jest życie i zdrowie ludzi oraz zasoby świata roślinnego i zwierzęcego, narażane wskutek spowodowania zanieczyszczenia, czyli wprowadzenia do wody, powietrza lub ziemi różnego rodzaju substancji w postaci ciał stałych, płynów lub gazów. Zakazaną, czyli bezprawną formą zanieczyszczania wody, powietrza lub ziemi jest takie d...