Opinia i uzgodnienie
W artykule pt. „Ochrona środowiska w praktyce inwestycyjnej” („Przegląd Komunalny” 10/2005) autorstwa Marii Ebelt wyczytałem, że „większość decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydawana będzie przez organy samorządowe stopnia podstawowego po uzgodnieniu ich treści z określonymi w ustawie organami”. Tymczasem gmina przesyła do uzgodnienia tylko to, co wynika z art. 48 ust. 3, bez projektu decyzji środowiskowej. W naszym przypadku starosta musi uzgodnić decyzję, nie znając jej treści. Proszę zatem o ustosunkowanie się do poruszonej kwestii.
Witold Kowalewski
naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska
Rolnictwa i Leśnictwa
Starostwo Powiatowe w Inowrocławiu
W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć, dla których sporządzenie raportu nie jest obligatoryjnie wymagane, organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zobowiązany jest do dwukrotnego kontaktu z właściwym organem ochrony środowiska – na etapie ustalenia obowiązku sporządzenia raportu i jego zakresu wymagane jest zasięgnięcie „opinii” organu ochrony środowiska (art. 51 ust. 3 P.o.ś,), zaś na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach – „uzgodnienie” z organem ochrony środowiska (art. 48 ust. 2). Organ zasięgający opinii przedkłada (art. 51 ust. 4) wniosek inwestora o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3. Natomiast, faktycznie, P.o.ś. nie stawia jednoznacznego wymogu załączenia do wniosku o uzgodnienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach projektu tej decyzji, a jedynie przedstawienia wniosku inwestora o wydanie decyzji (tego samego, który był podstawą wydania przez tenże organ ochrony środowiska opinii o obowiązku sporządzenia i zakresie raportu), raportu, a przy braku konieczności jego sporządzenia – informacji wymaganych w art. 49 ust. 3 (które także stanowiły podstawę wydania przez organ powyższej opinii) oraz wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jeżeli taki został uchwalony).
Ustalenia zawarte w uzgodnieniu jakiegokolwiek dokumentu, w odróżnieniu od opinii, mają charakter obligatoryjny. Artykuł 48 wymaga uzyskania uzgodnienia decyzji, a nie uzgodnienia materiałów, które stanowią merytoryczną podstawę jej wydania. Można więc domniemywać, iż ustawodawca uznał za rzecz oczywistą, że jeżeli ma być uzgodniona decyzja, to organ uzgadniający musi wcześniej zapoznać się z jej treścią, a zgłoszony problem wynika z nadinterpretacji poszczególnych zapisów ustawy.
Maria Ebelt
Pracownia Inż-Eko
Ostaszewo Gdańskie
Tytuł od redakcji
Witold Kowalewski
naczelnik Wydziału Ochrony Środowiska
Rolnictwa i Leśnictwa
Starostwo Powiatowe w Inowrocławiu
W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć, dla których sporządzenie raportu nie jest obligatoryjnie wymagane, organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zobowiązany jest do dwukrotnego kontaktu z właściwym organem ochrony środowiska – na etapie ustalenia obowiązku sporządzenia raportu i jego zakresu wymagane jest zasięgnięcie „opinii” organu ochrony środowiska (art. 51 ust. 3 P.o.ś,), zaś na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach – „uzgodnienie” z organem ochrony środowiska (art. 48 ust. 2). Organ zasięgający opinii przedkłada (art. 51 ust. 4) wniosek inwestora o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz informacje zawierające dane określone w art. 49 ust. 3. Natomiast, faktycznie, P.o.ś. nie stawia jednoznacznego wymogu załączenia do wniosku o uzgodnienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach projektu tej decyzji, a jedynie przedstawienia wniosku inwestora o wydanie decyzji (tego samego, który był podstawą wydania przez tenże organ ochrony środowiska opinii o obowiązku sporządzenia i zakresie raportu), raportu, a przy braku konieczności jego sporządzenia – informacji wymaganych w art. 49 ust. 3 (które także stanowiły podstawę wydania przez organ powyższej opinii) oraz wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jeżeli taki został uchwalony).
Ustalenia zawarte w uzgodnieniu jakiegokolwiek dokumentu, w odróżnieniu od opinii, mają charakter obligatoryjny. Artykuł 48 wymaga uzyskania uzgodnienia decyzji, a nie uzgodnienia materiałów, które stanowią merytoryczną podstawę jej wydania. Można więc domniemywać, iż ustawodawca uznał za rzecz oczywistą, że jeżeli ma być uzgodniona decyzja, to organ uzgadniający musi wcześniej zapoznać się z jej treścią, a zgłoszony problem wynika z nadinterpretacji poszczególnych zapisów ustawy.
Maria Ebelt
Pracownia Inż-Eko
Ostaszewo Gdańskie
Tytuł od redakcji
