Optymalizacja recyklingu ogniw cynkowo-manganowych
Wraz z rozwojem przemysłu elektronicznego wzrasta zapotrzebowanie na przenośne źródła energii, z których najpopularniejszymi są nadal baterie cynkowo-manganowe kwasowe i alkaliczne.
Ze względu na ogromną ilość tego rodzaju ogniw wprowadzanych na rynek, zawartość w nich dużych ilości cennych (cynk, mangan, żelazo) i toksycznych (rtęć, kadm, rozpuszczalne związki manganu) materiałów oraz ogólnoeuropejskie regulacje prawne, konieczne staje się opracowywanie nowych wydajnych metod recyklingu elektrochemicznych źródeł prądu. Po raz pierwszy wprowadzony przez dyrektywę 2006/66/WE1 obowiązek zbiórki oraz osiągnięcia 50-procentowego poziomu recyklingu materiałów z ogniw cynkowo-manganowych sprawił, że od września 2011 r. niemożliwe stanie się użycie prostego sposobu recyklingu baterii, np. stosowanego w Polsce procesu Waelza. Połączenie tego rozwiązania z odzyskiem żelaza na drodze mechanicznej i termicznej pozwala na osiągniecie 40-procentowego poziomu recyklingu. Jest to jednak w dalszym ciągu zdecydowanie za mało w porównaniu z celem zapisanym przez ustawodawcę.
Regulacje prawne
Dyrektywa Unii Europejskiej nr 2006/66/WE dotycząca baterii i akumulatorów została uchwalona w 2006 r. Wprowadziła ona po raz pierwszy obowiązek recyklingu wszystkich zużytych ogniw i akumulatorów. Objęła...
