Ostrożnie z gazem łupkowym!
Gaz łupkowy jest niemal identyczny jak od dawna znany gaz ziemny (w obu przypadkach dominujący składnik to metan). Różnica polega na tym, że ten pierwszy występuje w warstwach łupkowych. Są to skały osadowe o bardzo niskiej przepuszczalności dla gazów – i ta cecha różni je zasadniczo od innych skał osadowych, takich jak wapienie i piaskowce.
O tym, iż w łupkach może występować gaz ziemny, a także ropa naftowa, geolodzy wiedzieli od dawna. Jednak dopiero w ostatnim dziesięcioleciu w USA połączono technikę wierceń poziomych (ang. horizontal drilling) z hydraulicznym drążeniem szczelin (ang. hydraulic fracturing). Ten mariaż uczynił możliwą eksploatację gazu z łupków. W 2009 r. gaz łupkowy stanowił ok. 14% całkowitej produkcji gazu ziemnego w USA1, 2.
Sposób wydobywania gazu łupkowego
W pierwszym etapie wykonane zostaje wiercenie pionowe, które sięga do warstwy skały łupkowej, zwykle zalegającej na dużych głębokościach (1,5-6 km). Za pośrednictwem tego odwiertu, rozpoczyna się wiercenie poziome – wzdłuż warstwy łupku, które sięga nieraz nawet kilku km2. Poziomy odwiert w końcowej fazie prac zostaje wyposażony w rury, w których co pewien odstęp, znajdują się otwory. Przez otwory pompuje się przy użyciu bardzo wysokiego ciśnienia (do 900 atmosfer) ciecz hydrauliczną do złoża łupku. Pod wpływem ciśnienia pompowanej...
