Do 2020 r. Polska ma obowiązek osiągnięcia docelowego udziału energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto na poziomie co najmniej 15%. Tak stanowi Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania energii ze źródeł odnawialnych.

Dyrektywa ta to jedynie kontynuacja wysiłków prowadzonych na poziomie wspólnotowym, w celu promowania i upowszechniania zielonej energii w Unii Europejskiej. Nic więc dziwnego, iż od dłuższego już czasu przepisy polskiej Ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (dalej „P.e.”), zawierają pewne mechanizmy wsparcia energii wytwarzanej ze źródeł odnawialnych. Od 1 stycznia 2003 r. przepisy P.e. precyzują, iż odnawialne źródło energii (dalej „OZE”) to „źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych”. Zatem z woli ustawodawcy procesy odprowadzania i oczyszczania ścieków zostały wpisane w katalog możliwości związanych z wytwarzaniem czystej energii w Polsce.
 
System wsparcia „zielonej energii”

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?