Palecznik chiński
Palecznik chiński lub Fargesa (Decaisnea fargesii) należy do rodziny krępieniowatych – Lardizabalaceae i jest u nas krzewem w pełni egzotycznym. W stanie naturalnym występuje w górach chińskich prowincji Hupeh i Junnan, w górnym biegu rzeki Jangcy, aż do Himalajów. Rośnie tam w lasach liściastych.
Nazwę rodzajową Decaisnea (czytaj dekenea) otrzymał w celu upamiętnienia Josepha Decaisne’a (1807-1882), belgijskiego profesora botaniki, pracującego w Ogrodzie Botanicznym w Paryżu. Z kolei nazwę gatunkową fargesii nadano ku czci, Paula Fargesa, francuskiego misjonarza i botanika, który z Chin przesyłał nasiona nowo odkrywanych roślin do firmy Maurycego L. de Vilmorina. Krzew ten opisał w 1892 r. Adrian R. Franchet (1834-1900), francuski botanik z paryskiego Ogrodu Botanicznego. Do uprawy w Europie do znanych szkółek Vilmorina po raz pierwszy roślina została wprowadzona przez P. Fargesa w 1895 r., a stamtąd w 1897 r. do Kew Gardens koło Londynu. W Polsce palecznik chiński pojawił się ok. 1916 r. Obecnie można go oglądać w większości naszych ogrodów botanicznych i arboretów. Piękne okazy, przekraczające wysokość 2 m, posadzone przed 1939 r., rosną w Arboretum Przelewickim, na ziemi pyrzyckiej, w woj. zachodniopomorskim. Młodsze, owocujące okazy znajdują się m.in. w Ogrodzie Dendrologicznym w Glinnej, położonym w Puszczy Bukowej pod Szczecinem.
Char...
