Paragrafy pod lupą

Zaspokajanie wielu potrzeb związanych z korzystaniem z wody wymusiło na człowieku podejmowanie działań zaplanowanych. Przy czym, jak zauważa J. Lambor, gospodarkę wodną dawnych czasów cechuje wyraźna bezplanowość perspektywiczna¹. Jego zdaniem, planowano wg ówczesnych potrzeb i zaspokajano je w miarę możliwości, ale nie starano się badać, jaki to ma wpływ na przyszły rozwój stosunków hydrologicznych, czy nie prowadzi może do stopniowego zwiększania się niedoboru zasobów wodnych¹.

Powszechny w dawnych czasach był niedostatek wiedzy na temat zagadnień równowagi bilansu wodnego i skutków zachwiania tej równowagi. Nie wiązano tych problemów z całokształtem zjawisk zachodzących w przyrodzie. Brak planowania w gospodarowaniu wodami w konsekwencji doprowadził do niewłaściwego rozrządu wody, a następnie do postępujących procesów pustynnienia i zaniku wody. Jak twierdzi J. Lambor: „Myśl planowego gospodarowania wodą, pojęcia wody jako surowca niezastąpionego i w rezerwach swych ograniczonego, zrozumienie hydrosfery spotykamy dopiero w czasach nowszych, a rozpoczęło się to od uświadomienia sobie wpływu lasu na stosunki wodne”¹. W tym celu zostały wydane...