Plusy i minusy Krajowego Systemu Recyklingu Odpadów Opakowaniowych
Rok 2004 to już trzeci rok funkcjonowania tzw. ustawy o opłacie produktowej. Wprowadziła ona wiele zmian w życiu gospodarczym Polski. Celem niniejszego artykułu będzie ocena efektu oddziaływania tych zmian na nasze otoczenie. Ustawa o opłacie produktowej poprzez swoje zapisy ma doprowadzić do powstania i sprawnego funkcjonowania Krajowego Systemu Recyklingu Odpadów Opakowaniowych (KSROO), którego nadrzędnym celem będzie selektywna zbiórka i recykling odpadów opakowaniowych, zgodnie z wymogami, jakie na nasz kraj nałożyła UE.
Wg oficjalnych danych („Recykling” 10/2003) w 2002 r. z nadwyżką wykonaliśmy założone poziomy recyklingu. Należy jednak podkreślić, że w sprawozdawczości nie były ujęte wszystkie odpady. Stało się tak ze względu na:
Wg oficjalnych danych („Recykling” 10/2003) w 2002 r. z nadwyżką wykonaliśmy założone poziomy recyklingu. Należy jednak podkreślić, że w sprawozdawczości nie były ujęte wszystkie odpady. Stało się tak ze względu na:
- ograniczenia podmiotowe – ustawie nie podlegały małe i średnie przedsiębiorstwa o przychodach rocznych poniżej 500 tys. zł,
- ograniczenia przedmiotowe, takie jak wprowadzenie symboli PKWiU – wykluczyły one znaczną część opakowań spod zapisów ustawy,
- niewyjaśnioną kwestię podlegania pod ustawę zakładów pracy chronionej,
- fakt, że nie wszystkie podmioty zgłosiły się i poinformowały o podleganiu ustawie, co związane było m.in. z brakiem wystarczających narzędzi do zweryfikowania liczby uchylających się przedsiębiorców i braku konkretnej liczby podmiotów podlegających pod ustawę.