Przepisy Unii Europejskiej dotyczące gospodarki odpadami często były i są inkorporowane do polskiej praktyki gospodarczej z naruszeniem ekonomiczności, zasad zrównoważonego rozwoju, wzrostu gospodarczego i wyrównania zaległości w tym zakresie.

Obecnej najtańszym sposobem pozbycia się odpadów jest składowanie. Nowo wybudowane składowiska lub ich dostosowanie do przepisów Unii kosztowały polską gospodarkę miliony. Podwyższone opłaty za składowanie odpadów i wprowadzona dodatkowo opłata za korzystanie ze środowiska nie spowodowała znaczących zmian w ilości deponowanych odpadów. Cena za przyjęcie odpadów na składowisko nie pokrywa faktycznych kosztów jego budowy, eksploatacji, rekultywacji i zgodnego z ustawą 30-letniego monitoringu.
Ustawa z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (DzU nr 63, poz. 639), która miała być rozwiązaniem wspomagającym finansowanie odzysku i recyklingu (priorytetowe metody gospodarki odpadami w stosunku do składowania) w obecnym kształcie nie spełniła celów założonych w polskiej i wspólnotowej polityce ekologicznej.
Przepisy ustawy z 11 maja 2001 r. obligują przemysł tylko do uzyskania poziomów odzysku i recyklingu. Dokument Potwierdzający Recykling jest wystawiany przez tzw. recyklera na podstawie pozyskanego (zakupionego) odpadu, który w większości przypadków pochodzi z handlu i przemysłu.
Na mocy rzeczonej ustawy powo...