Pod koniec października 2014 r. Rada Europejska ustaliła ramy polityki klimatycznej i energetycznej UE po 2020 r.

Uzgodnienia te nie mają mocy prawnej, lecz stanowią istotne wytyczne strategiczne dla legislacyjnej inicjatorki ? Komisji Europejskiej i unijnych współprawodawców: Rady i Parlamentu Europejskiego. Obecnie można jedynie starać się wysnuć z konkluzji Rady Europejskiej możliwe uwarunkowania prawne i regulacyjne, w których będzie rozwijać się wewnętrzny rynek energii, i działania państw członkowskich na rzecz ochrony klimatu. Konkretne scenariusze budowane są w oparciu o reakcje i decyzje polityczne, a konkluzje Rady Europejskiej można analizować wraz z wnioskami płynącymi z dokumentów roboczych Komisji Europejskiej, które w grudniu wyciekły do mediów1. Nie można także pominąć oczekiwań i wstępnych wytycznych ministrów do spraw energetyki państw członkowskich UE, sformułowanych podczas spotkania Rady 9 grudnia 2014 r.2. W artykule zestawiono te źródła i przedstawiono potencjalnie najważniejsze elementy nowej polityki energetyczno-klimatycznej UE po 2020 r.

Ramy polityki

Obecna polityka klimatyczna i energetyczna UE opiera się na pakiecie regulacji prawnych oraz powszechnie już znanych 20-procentowych celach w zakresie redukcji emisji dwutlenku węgla, poprawy efektywności energetycznej i udziału OZE w końcowym zużyciu energii brutto do 2020 r. Już dziś można stwierdzić, że obecn...