Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy stanowi obligatoryjne narzędzie polityki przestrzennej na szczeblu lokalnym. Nie oznacza to jednak, że w każdym przypadku wywiera ono zdecydowany wpływ na dalsze działania. Nader często postanowienia studium nie są w żaden znaczący sposób realizowane.

W niniejszy kontekst trzeba również wpisać dylematy dotyczące możliwego zakresu szczegółowości studium (co przekłada się na jego konkretne funkcje). W artykule przeanalizowano najciekawsze tezy orzecznicze odnoszące się do niniejszej problematyki.

Niezbędna swoboda

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (wyrok z 22 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Po 839/17, Legalis) wskazał, że brak doprecyzowania w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym sposobu określania w studium &bdqu...