Polityka urbanistyczna

Pojęcia, których używamy, by kształtować rzeczywistość, powinny być jasne i znaczące. Niedomówienia komplikują proces realizacji pozytywnych zmian. Podejmując istotne dla Polski wyzwania w sferze przestrzennej, musimy zweryfikować zatem również terminologię, którą posługujemy się dla opisywania ambitnych celów i zadań.

W Polsce ministerstwa prowadzą sektorowe polityki, które spajać ma zintegrowana polityka rozwoju, określona w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. W każdej polityce sektorowej i horyzontalnej możemy zaobserwować pewien stopień ?politycznego uwikłania? w działania nastawione na utrzymanie się przy władzy lub wykorzystywanie instrumentów sprawowania władzy do osiągania partykularnych czy korporacyjnych interesów. Dlatego istnieje silna potrzeba odpowiedniej koordynacji polityk publicznych.

Zmiana czynników napędzających współczesną gospodarkę stanowi wyzwanie dla tradycyjnych modeli i metod prowadzenia interwencji publicznych. Kraje wysoko rozwinięte zwiększają zakres polityk zorientowanych horyzontalnie i terytorialnie w prowadzeniu polityk rozwojowych oraz zwiększają wzajemne zintegrowanie wyspecjalizowanych polityk sektorowych, z uwzględnieniem wymiarów terytorialnego i przyrodniczego. Podobne tendencje daje się zauważyć w działaniach polskich władz w ramach kształtowanej pod wpływem UE polityki spójnościowej poprzez próby wprowadzania zintegrowanego modelu pol...