Nieokreślenie w ustawie o ochronie przyrody jednoznacznych kryteriów, jakimi powinien kierować się organ administracji przy wydawaniu zezwoleń na usuwanie drzew i krzewów, nie jest tożsame z ich brakiem, gdyż mogą być one zrekonstruowane na podstawie innych norm prawnych.
Zgodnie z postanowieniami art. 83 ust. 1 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880, z późn. zm.) organami upoważnionymi do wydawania zezwoleń na usuwanie drzew i krzewów są wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast (poza wyjątkami wynikającymi z art. 60 ust. 6, art. 83 ust. 2, art. 90 ustawy o ochronie przyrody). Z punktu widzenia praktyki bardzo ważnym zagadnieniem staje się precyzyjne ustalenie, jakiego rodzaju drzewa i krzewy są objęte obowiązkiem uzyskania zezwolenia oraz jakimi kryteriami powinien kierować się organ administracji przy ich wydawaniu. Jeżeli chodzi o pierwszy z zasygnalizowanych problemów, to jego rozwiązania należy poszukiwać w postanowieniach art. art. 83 ust. 6 ustawy o ochronie przyrody, w którym wymienione są drzewa lub krzewy zwolnione z obowiązku uzyskania zezwolenia. Wśród nich znajdują się drzewa i krzewy owocowe (z wyjątkami) rosnące w lasach i na plantacjach, związane z ochroną przeciwpowodziową oraz zagrażające płynności i bezpieczeństwu ruchu kolejowego, komplikujące funkcjonowanie ogrodów botanicznych lub zoologicznych i te, których wiek nie przekra...