Niekonsekwencja w zarządzaniu przestrzenią, brak wsparcia finansowego dla gmin w działaniach związanych z rozwojem infrastruktury technicznej czy nieporozumienia w relacjach inwestor ? społeczeństwo to najczęstsze problemy, z jakimi mamy obecnie do czynienia w gospodarce przestrzennej.

System planowania przestrzennego w Polsce jest analizowany na różne sposoby. Wskazuje się m.in. na konkretne przepisy, które z uwagi na brak precyzji wymagałyby zmiany lub doprecyzowania. Poza tym można znaleźć (m.in. w ramach projektu Kodeksu Urbanistyczno-Budowlanego) mniej lub bardziej kompleksowe propozycje zmian. Wydaje się jednak, że osobnym, równie ważnym zagadnieniem jest zdiagnozowanie tego, jakie występują obecnie szersze problemy, których rozwiązanie nie ograniczałoby się do poprawienia tylko jednego przepisu. Również na ten temat toczą się obecnie liczne dyskusje. W niniejszym artykule dokonano przeglądu i analizy kluczowych z tego punktu widzenia kwestii.

Plany krajowe a gminne

Pierwszy, bardziej ogólny problem dotyczy niekonsekwencji w systemie zarządzania przestrzenią. Obecnie nie ma bowiem gwarancji tego, że postanowienia dotyczące planowania przestrzennego, ustanowione na szczeblu wojewódzkim (a tym bardziej na szczeblu krajowym), zostaną wdrożone do planowania miejscowego. Wynika to przede wszystkim z:

  • fakultatywności miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
  • braku mocy...