Ankieta, na podstawie której powstał raport, dotyczyła produkcji paliw z odpadów SRF (ang. solid recovered fuel) w Polsce. Została ona skierowana do ok. 50 przedsiębiorstw, z których osiemnaście odesłało do redakcji odpowiedzi na zadane pytania. Wśród tych jednostek znalazły się również trzy firmy, które poprosiły o wyodrębnienie ankiety dla zakładów produkujących preSRF. Warto podkreślić różnicę pomiędzy paliwem SRF a preSRF. SRF to paliwo wytwarzane z palnych odpadów innych niż niebezpieczne i przeznaczone do bezpośredniego zastosowania w piecach oraz kotłach. Natomiast preSRF to wstępnie przygotowane odpady, które następnie kierowane są do zakładów produkcji SRF jako półprodukt.

Instalacje, które zostały ujęte w prezentowanym raporcie, zlokalizowane są w przeważającej części na obszarze Polski południowej, a zwłaszcza w rejonach śląskim (Dolny Śląsk, Górny Śląsk, Opolszczyzna), a także świętokrzyskim. Uzyskane odpowiedzi stanowią ponad 1/3 rozesłanych ankiet. Wyniki są podstawą do stwierdzenia, że ta ilość danych jest reprezentatywna, w związku z czym można wyciągnąć wnioski o stanie krajowego rynku w tym zakresie. Sumaryczna ilość wyprodukowanych paliw ujętych w raporcie wynosi ponad 1,4 mln ton/rok. Liczba ta bardzo dobrze koreluje z udokumentowanym wykorzystaniem SRF w cementowniach w ostatnich latach. Wynika stąd, że ankieta w praktyce objęła zdecydowaną większość krajowych instalacji, w tym zwłaszcza tych dużych. Pozwala to na wyciągnięcie wniosków zarówno w zakresie stosowanych technologii, jak i jakości produkowanych paliw SRF.

Blisko połowa krajowych instalacji to zakłady o średniej wielkości, produkujące od 8000 do 80 000 ton paliwa w ciągu roku. Jednocześnie należy podkreślić, że dziesiątka największych instalacji wytwarza ponad 2/3 SRF. Analizując ankietę, można stworzyć klasyczny obraz polskiej instalacji produkującej paliwa z odpadów. Instalacja taka korzysta z segregacji automatycznej i ręcznej, posiada separatory pneumatyczne, rzadziej optyczne i, niestety, nie ma własnego laboratorium badawczego. Instalacja produkuje paliwo o wartości opałowej w stanie roboczym w zakresie 15-20 MJ/kg oraz o zawartości chloru na poziomie 0,6-1%wag. Paliwo o takich właściwościach odpowiada 3 klasie wg europejskiej normy EN 15359. Należy mieć nadzieję, iż tego typu zestawienie instalacji do produkcji SRF wpłynie na dalszy dynamiczny rozwój branży zajmującej się wytwarzaniem paliw z odpadów.

dr inż. Aleksander Sobolewski, Maria Bałazińska, Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla