Piotr Kokowski

Współczesny człowiek żyje w środowisku, które jest wypełnione dźwiękami powstałymi wskutek rozwoju cywilizacji – wytwarzanymi przez środki transportu. Intensywność i wszechobecność tych dźwięków powoduje odczucie dokuczliwości, dlatego dźwięki te nazywamy hałasem, a ze względu na ich źródło – mówimy o hałasie komunikacyjnym.

Spośród hałasów wytwarzanych przez pociągi, tramwaje, samochody czy samoloty, w ostatnich kilkudziesięciu latach najbardziej dokuczliwy stał się hałas drogowy. Jest to wynikiem gęsto rozbudowanej sieci dróg bezpośrednio sąsiadujących z miejscami pobytu ludzi oraz bardzo dużej liczby źródeł hałasu, tj. samochodów. Hałas drogowy szybko stał się tak nieznośny, że równocześnie z rozwojem motoryzacji nastąpił rozwój badań nad sposobami jego zmniejszenia. Zwalczanie hałasu należy rozpocząć od zrozumienia mechanizmów jego generacji, propagacji i percepcji1. Następnym krokiem jest stworzenie modeli matematycznych zjawisk generacji i propagacji. Dzięki takim modelom można przewidzieć na przykład, jak zmieni się hałas po modernizacji drogi, która będzie polegała na: zwiększeniu liczby pasów ruchu (a docelowo także natężenia ruchu), zwiększeniu dopuszczalnej prędkości jazdy, czy też na zmianie nawierzchni jezdni na tzw. cichy asfalt.

Miara dokuczliwości hałasu

Dokuczliwość jest subiektywną miarą hałasu. Miarą fizyczną, powszechnie stosowaną w Europie, jest pozi...